Creatief mixen van AI output kan je auteursrecht op het resultaat geven

23/04
Elisa Shupe werd aanvankelijk afgewezen toen ze probeerde auteursrecht te verkrijgen op een boek dat ze met hulp van ChatGPT had geschreven, las ik bij Wired. Toch is het haar gelukt, zij het niet met de argumentatie die ze liever had gehad. Het lijkt wel de jurisprudentie te bestendigen tot nu toe.

Het artikel legt uit:
Het [logboek van Shupe] bevat een vergelijking naast elkaar van de onbewerkte machine-uitvoer en de definitieve versie van Shupe’s boek. Op zinsniveau paste ze vrijwel elke regel op de een of andere manier aan, van veranderingen in woordkeuze tot structuur. Een voorbeeld dat een personage in de roman beschrijft: `Mark keek naar haar, een complexe mix van bezorgdheid en ergernis duidelijk zichtbaar in zijn blik’ wordt `Mark bestudeerde haar, zijn blik weerspiegelde zowel zorgen als irritatie.’
Het US Copyright Office ziet dit als een vorm van ‘selectie, coördinatie en rangschikking van tekst gegenereerd door kunstmatige intelligentie’. Het idee van een creatieve selectie en bewerking van op zichzelf niet beschermd bronmateriaal is al lang aanvaard als een criterium voor auteursrecht. We kwamen dit in januari nog tegen:
In Nederland bestaat deze constructie ook. Denk aan het creatief oppoetsen van een publiek-domeinwerk: dat geeft je ook auteursrecht op het opgepoetste resultaat (maar natuurlijk niet op het bronmateriaal). Ik zie geen reden waarom dit anders zou moeten werken als je een AI-werk ‘oppoetst’.
Shupe had echter een ander argument ingebracht dat ze zelf sterker vond:
[Namelijk] om een ??belangrijker pad te openen naar auteursrechterkenning voor door AI gegenereerd materiaal. “Ik probeer auteursrechten te verkrijgen op het door AI ondersteunde en door AI gegenereerde materiaal onder een ADA-vrijstelling vanwege mijn vele handicaps”, schreef ze in haar oorspronkelijke auteursrechtaanvraag.
Ze is als 100 procent gehandicapt beoordeeld en heeft moeite met schrijven vanwege cognitieve stoornissen die verband houden met aandoeningen als een bipolaire stoornis, borderline-persoonlijkheidsstoornis en een misvorming van de hersenstam. Dan zie ik hoe het handig kan zijn als tools je een heel eind vooruit helpen.

Maar wat betekent het voor het auteursrecht op het resultaat? Stephen Hawking schreef bijvoorbeeld met een tool die losse woorden voorstelde, en iets dergelijks zit ook in veel telefoon-invoerapps: typ een woord en krijg een suggestie voor het volgende. Weinig mensen zullen zeggen dat de zin die je zo typt, een AI zin is. Het is mijn zin, het is gewoon logisch dat na `gewoon’ `logisch’ komt.

Als het systeem na één woord de hele zin afmaakt, of zelfs er een alinea van maakt, dan wordt dat gevoelsmatig een ander verhaal. Is dat nog een handige invulling van jouw keuze of zijn we dan al in de vrije ruimte van de tool beland?

De vergelijking die Shupe maakt, is ook een intrigerende: ze vergeleek “haar gebruik van OpenAI’s chatbot met een geamputeerde die een beenprothese gebruikt”. Oftewel: welk percentage van je lijf moet nog origineel-organisch zijn om nog `mens’ genoemd te worden? Daar is geen rechtszaak over gevoerd – en wat zou ook de insteek zijn, bij zo veel procent metaal bent u ruimbagage?

Arnoud

 

 

Het bericht Creatief mixen van AI output kan je auteursrecht op het resultaat geven verscheen eerst op Ius Mentis.

Datum: dinsdag 23 april 2024, 08:19
Bron: Iusmentis Blog
Categorie: Internet en ICT

Gerelateerde berichten:

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.


Website by Web Chemistry